1969 is en blijft een bijzonder jaar als we het hebben over Pink Floyd en Nederland. Een jaar waarin alles anders is dan het jaar ervoor. Pink Floyd lijkt dat jaar niet weg te slaan uit Nederland. Optredens in Rotterdam en Amsterdam maar ook in Vlissingen, Terneuzen, Heesch, Zaandam, Weesp. De verandering dient zich eind 1968 al aan. Weer langzaam voet aan de grond in Engeland en veel sporadischer op Nederlandse bodem. Grote, belangrijke optredens in december in De Doelen en tijdens het tweede Flight festival in Utrecht.
In 1969 - als vanouds - veel geruchten over concerten. Zwijndrecht, Groningen, Dronten zelfs. Het duurt tot augustus alvorens de band weer te zien is in Nederland voor een concert in Paradiso, dat er waarschijnlijk niet geweest was als de VPRO er geen opnames zou gaan maken. In september wordt alles goedgemaakt en verblijft de groep bijna twee weken in Nederland en België. De uitstekende registratie van het eerste concert op 17 september in het Amsterdamse Concertgebouw onttrekt de avond aan de vergetelheid maar van andere concerten blijft jarenlang weinig tot niets bekend. Langzamerhand komt daar gelukkig verandering in, ook na het verschijnen van Pink Floyd in Nederland. Van het concert in De Doelen duiken er prachtige foto's in zwart-wit en van het laatste Nederlandse concert op 25 september 1969 in Maastricht zelfs acht kleurenfoto's.
Van het concert op de 24e in Leiden waren er gelukkig al krantenknipsels en foto's. Ook ontdekte de ontwerper van de poster een jaar of tien geleden een dozijn ongebruikte posters van de avond die in minder dan geen tijd van de hand gingen en inmiddels veelgezocht zijn. Ter gelegenheid van de vijftigste verjaardag van het concert in 2019 ging Mark Siera van het Leidsch Dagblad op onderzoek uit. Het resultaat een prachtig artikel in de krant. Dat is nu ook online te vinden op de nieuwe pagina History Repeating.
