Geschreven over Pink Floyd in België is er zeker. De concerten zijn doorgaans nauw verbonden met die in Nederland en vormen derhalve ook een onderdeel van Pink Floyd in de Polder (en de opvolger uit 2017). In België zelf komen de concerten er tot op heden bekaaid vanaf. Ze worden met enige regelmaat genoemd in boeken over het roemruchte jaar 1968. Vorig jaar verscheen De Verloren Geschiedenis van Vlaanderen waarin de achtergronden van het concert in op dat moment politiek onstuimig Leuven op 22 februari 1968 uit de doeken worden gedaan.

Zondag 14 mei is het voorlopig de laatste keer dat Roger Waters in de lage landen te zien is. Hij doet voor een eenmalig concert (in 2018 waren het er nog twee) het Antwerpse Sportpaleis aan. Niettegenstaande de nodige renovaties is het nog altijd een wat somber aandoend complex. Dat het nog erger kan lazen we afgelopen weekend in diverse Belgische kranten als de Gazet van Antwerpen en Het Laatste Nieuws, een artikel zat zelfs door de PZC werd overgenomen. Onderwerp was de tijdelijke sluiting van het Billard Palace aan het Koningin Astridplein in hartje Antwerpen. Wat heeft dat met Pink Floyd te maken, hoor ik u denken. Welnu, het ooit vermaarde biljartcentrum annex hotel was ooit plaats van handeling van een bonte avond die georganiseerd werd door de Vlaamse krant De Volksgazet, voorloper van De Morgen, met als afsluiter Pink Floyd (dat een dag later in Zaandam en Paradiso zou staan). Sindsdien is het bergafwaarts gegaan met het hotel. De politie linkt het aan strafrechtelijke feiten zoals uitbuiting, verkrachting, opzettelijke slagen en verwondingen, drugsbezit en de handel in drugs en sluit het hotel voor een week. Ik denk niet dat Roger Waters en zijn entourage er weet van hebben als ze rondom het concert in een vijfsterrenhotel verblijven.

Willem de Ridder is niet meer. Op 83-jarige leeftijd overleed hij op donderdag 29 december 2022, na een leven in het teken van kunst en ook de vooral het levendig houden daarvan. In 1965 richtte hij Hitweek op als tegenhanger van brave geldgedreven tijdschriften als Muziek Expres. In Hitweek kregen nieuwe groepen als Frank Zappa, Captain Beefheart, Soft Machine en Pink Floyd een kans in Nederland. Niet dat ze dat in andere media niet kregen, maar Hitweek ageerde en agendeerde. Bleef maar schrijven over acts die de moeite waard waren. Het oprichten van de Amsterdamse popzalen Paradiso en Fantasio was niet meer dan een logisch vervolg in het voorjaar van 1968. Het gaat wellicht wat ver dat Pink Floyd de vele bezoeken aan Nederland - en vice versa - aan De Ridder heeft te danken maar het komt akelig dicht in de buurt. Hitweek werd in 1969 Aloha en veel meer gericht op de maatschappelijke agenda en ook De Ridder's aandacht verlegde zich steeds verder van muziek naar andere terreinen. Hij bleef tot zijn onverwachte overlijden actief.

1969 is en blijft een bijzonder jaar als we het hebben over Pink Floyd en Nederland. Een jaar waarin alles anders is dan het jaar ervoor. Pink Floyd lijkt dat jaar niet weg te slaan uit Nederland. Optredens in Rotterdam en Amsterdam maar ook in Vlissingen, Terneuzen, Heesch, Zaandam, Weesp. De verandering dient zich eind 1968 al aan. Weer langzaam voet aan de grond in Engeland en veel sporadischer op Nederlandse bodem. Grote, belangrijke optredens in december in De Doelen en tijdens het tweede Flight festival in Utrecht.In 1969 - als vanouds - veel geruchten over concerten. Zwijndrecht, Groningen, Dronten zelfs. Het duurt tot augustus alvorens de band weer te zien is in Nederland voor een concert in Paradiso, dat er waarschijnlijk niet geweest was als de VPRO er geen opnames zou gaan maken. In september wordt alles goedgemaakt en verblijft de groep bijna twee weken in Nederland en België. De uitstekende registratie van het eerste concert op 17 september in het Amsterdamse Concertgebouw onttrekt de avond aan de vergetelheid maar van andere concerten blijft jarenlang weinig tot niets bekend. Langzamerhand komt daar gelukkig verandering in, ook na het verschijnen van Pink Floyd in Nederland. Van het concert in De Doelen duiken er prachtige foto's in zwart-wit en van het laatste Nederlandse concert op 25 september 1969 in Maastricht zelfs acht kleurenfoto's. Van het concert op de 24e in Leiden waren er gelukkig al krantenknipsels en foto's. Ook ontdekte de ontwerper van de poster een jaar of tien geleden een dozijn ongebruikte posters van de avond die in minder dan geen tijd van de hand gingen en inmiddels veelgezocht zijn. Ter gelegenheid van de vijftigste verjaardag van het concert in 2019 ging Mark Siera van het Leidsch Dagblad op onderzoek uit. Het resultaat een prachtig artikel in de krant. Dat is nu ook online te vinden op de nieuwe pagina History Repeating.

Een hele week promotie voor Pink Floyd in de Kuip '94. Interviews voor NPO Radio 5, een uitgebreid interview met Wouter Bessels in het Nederlands Dagblad en een uitgebreid interview met voormalig Stadion Feijenoord-directeur Jos van der Vegt waarin hij uitgebreid vertelt over wat er in die maanden allemaal de revue passeerde. Het interview is hieronder terug te lezen. 

Vandaag in De Volkskrant een uitgebreid stuk over fotograaf Vincent Mentzel. Connecties met Pink Floyd zijn er maar in de kantlijn. Zo was Mentzel enige jaren leerling-assistent bij Maria Austria, later naamgeefster van het instituut dat de prachtige foto’s van Nico van der Stam beheert.